ساعت فلش

از بهر زر زبان نگشایم به مدح کس...ایمان خود معاوضه با زر نمیکنم

من گوهر سخن ناب خود چو ابلهان...هرگز نثار مقدم این خران نمیکنم،

بندند گر به روی درم خلق روزگار...خود را چو بنده حلقه ی هر در نمیکنم،

دلم.از درد دنیا تنگ تنگ است..
چرا در ها به رویم سنگ سنگ است.در این دنیا ندیدم روز خوبی چقدر رفتن از این دنیا قشنگ است..

این روز ها حرفی برای گفتن جز سکوت ندارم...
اما اشک های زیادی برای ریختن دارم...
سکوت در خود گریه دارد ولی
گریه با خود سکوتی ندارد..

شرافت...شاید تلنگری باشد برای بعضی هااااا